නාහෙට නාහන දඩබ්බර ගතියයි, කටුක අත්දැකීම් වලට මුහුණ දෙන්න මවා ගත්තු රළු ගතියයි, කවදාවත්ම නොසංසිඳෙන ස්වාධීනබවේ පිපාසාවයි නිසාමදෝ අවුරුදු දහයක පුංචි කෙලි පොඩිත්ති මේ ලියුම කියවගෙන යද්දි පොඩ්ඩක්වත් ඇඬුවෙ නෑ.
ඊට අවුරුදු කීපයකට පස්සෙ තාත්ත ගෙදර එද්දි දෝණියන්දෑ මේ සියළු අවවාද පිළිපැදල තිබුණත්, තාත්තගෙන් ගොඩක් දුරස් වෙලා කියල දැනුණු වෙලාවෙ තාත්තට කඳුළු හංගා ගන්න බැරිවුණා. ඒත් ඒ කඳුළු වලටවත් ඇගෙ දෑස තෙමන්න බැරිවුණා.
තවත් ටිකක් ලොකු වුණාම තමයි ඈට තේරුණේ ආදරය තියෙන්නෙ ලබා දෙන්න කියල.
ඒ ඇගේ කතාව.
මම මේ ලියුම මෙතන දාන්නෙ සියළුම දූවරුන්ට සහ පුතුන්ට.....
සියළු දෙමව්පියන්ට උපහාරයක් විදියට....
පැහැදීමෙන් යුතුව සිප්සල වෙත යන්න
වගකීමෙන් යුතුව සිප්නැණ දැනගන්න
සැළකීමෙන් යුතුව ගුරුසිත දිනමින්න
ඉගෙනීමෙන් යුතුව හොඳ දරුවකු වන්න
ගුරුමව් වරුන් හා ගුරු පියවරුන් වෙත
වැදුමව් වෙතට පානාමෙන් කුළුණුමෙත
කළපව් වැරදි හැරගන්නට තුටුව සිත
ගුරුදෙව් ලෙසින් හැමදා නමදින්න පුත
ඉගෙනීමට මෙන්ම හොඳ ගතිවලට හුරු
පුරුදුව සිටීමෙන් ලැබගත හැකිය ගරු
සැළකිලි ඇතිව ගිය විට සබයකට සරු
රැකගත හැකිය මුල්තැන කවදටත් හුරු
මුල්තැන ලැබී උඩඟුව උඩ පැනීමෙන්
වැළකී සිටිනු මැන කටමැත දෙඩීමෙන්
රැකගෙන සතුට සාමය ජය ලැබීමෙන්
හොඳ විය යුතුය ඔවදන් පිළිපැදීමෙන්
ඉගෙනීමට වැඩිය හිත දිරිකරගන්න
බොඳවීමට නොදී හොඳ නම රැකගන්න
සැනසීමට ඔබේ මව් තුරුලට යන්න
සිහිවීමට මගේ පිය සෙනෙහස මෙන්න
විහිදුව මින් ගුණය ජයටැඹ වෙත යන්න
මිරිඟුව ඒ දෙසම ඇතිබව දැනගන්න
සිරිදුව විලස ලොවටම යහපත දෙන්න
පොඩිදුව මගේ සුවඳැති කැකුළක් වන්න
Posts
අගේ ඇති කවි ටික. කවුරු උනත් වාසනාවන්ත දුවක්.
ReplyDeleteඅර කවි කලා පාඩම් මාළාව ලියන්නෙ නැතෙයි?.
ඒක හරි වටිනව. දිගටම ලියන්න.
මේ දුව ඔයාද සොයුරිය? ඇත්තටම ලස්සන හිතට දැනෙන කවි පෙළක්.
ReplyDeleteඋන්නැහේ (පිලේ පැදුර) ,
ReplyDeleteහ්ම්ම්ම්ම්ම්.
'කවුරු උනත්' නේද?....
ලියනවෝ, ලියනවෝ. එක දිගටම ඒකම ලියනකොටත් කිසි ගතියක් නෑනෙ. අනික ඒක එච්චර දිගට යන මාලාවකුත් නෙවෙයි. මං දන්නෙ බොහොම ටිකයිනෙ. ඒක නිසා තව ටික දවසක් ගිහිල්ලම ලියනව. උදාහරණ හොයන්නත් එපැයි.
RanDil,
හෙහ් හෙහ්.
"මෙහි කතා නායිකාව නම් ලියූ මම්ම වේයැයි වදාරා කතාව අවසන් කළාය."
අගේ ඇති කවිපෙල, අපිත් එක්ක බෙදාගත්තාට බොහෝම ස්තුතියි.
ReplyDeleteමං අහන්න හදපු ප්‍රශ්ණයට පිලිතුරු දී ඇති නිසා නාහා බලා ඉන්නවා.
තාත්තගෙ නම කියන්න බැරිද? :)
ReplyDelete